Duikreizen Sint Eustatius

Over het eiland Sint Eustatius
Tussen 1775 en 1800 bezochten meer dan 3000 schepen per jaar het eiland waardoor het een van de drukste havens in de wereld werd. De 20.000 inwoners van toen werkten voornamelijk in de pakhuizen aan de kust. Je hoeft niet lang te zoeken om overblijfselen uit het rijke verleden te vinden, overal op het eiland vindt je resten van pakhuizen en je kunt zelfs snorkelen of duiken langs de oude stadsmuren.

Inmiddels heeft het eiland ongeveer 3000 inwoners en van de bedrijvigheid van toen is niet veel meer over. Er is geen massa toerisme, je vind er geen casino’s, Mac Donalds en winkel promenades, maar criminatiteit kom je ook niet tegen! Wat je er wel vind is de authentieke Caribische sfeer, vriendelijke bevolking en schitterende natuur. De altijd aanwezige koele passaatwind en het geluid van boomkikkers op de achtergrond zorgen dat je na een dag duiken heerlijk kan slapen. De vulkaan de Quill, met een schitterend regenwoud in de krater, zorgen voor geweldige ontdekkingstochten. Voor wie deze 600 meter hoge klim iets teveel is zijn er wandel tochten langs het rijke verleden in Fort Oranje en het Sint Eustatius Museum.

Over de duikervaring
Sinds 1998 zijn de wateren rond St. Eustatius tot een diepte van 30 meter uitgeroepen tot national park. Dit komt de visstand zeer ten goede. Daarnaast is St. Eustatius sinds september 2018 onderdeel geworden van het Yarari reservaat. Dit is een gebied in de Caraibische Zee waar haaien en zeezoogdieren extra worden beschermd. Yarari is Taino Indiaans voor "een fijne plaats".

Aan de noordkant van het eiland vind je beschermde stranden waar 8 maanden per jaar 3 verschillende soorten zeeschildpadden aan land komen om eieren te leggen. De lederschildpad nestelt van maart - juni, en de groene schildpad en de karetschildpad van mei - oktober. Mike, van duikcentrum Scubaqua, is nauw betrokken bij het schilpaddenproject, en krijgt direct bericht wanneer er aktiviteit van schilpadden is gesignaleerd. Met een beetje geluk kun je dit met eigen ogen zien dus.

Wat iedereen kent die op Statia is geweest, is de legende van de Blue Beads. Deze uit Amsterdam afkomstige vijfhoekige glazen kralen werden hier in de 17e eeuw o.a. gebruikt om slaven te betalen. De legende wil dat na het afschaffen van de slavernij de slaven hun Blue Beads in zee wierpen. Een andere theorie is dat er een VOC schip met Bleu Beads aan boord voor de kust van Statia is vergaan. Hoe dan ook, een van onze duikstekken hier is de Blue Bead Hole. Wat de beste techniek is om ze te vinden ligt ergens tussen minimeteren en meters maken. Elke keer als je ook maar iets blauws ziet gaat je hart al sneller kloppen. Er bestaat zelfs zoiets als een Blue Bead duik-verslaving. Scherven tellen overigens niet mee. Volgens de legende vind je geen Blue Beads, maar de Blue Beads vinden jou. Mocht je gevonden worden dan zal je Statia keer op keer blijven bezoeken. En dat is zeker geen straf!